"Bundan sonra buradan geveliyeceğim." diye başlamışım on iki yıl önce bu bloga, on iki yıldır da kimi zaman az kimi zaman çok daima bir şeyler geveledim, karaladım. Şimdi dönüp baktığımda, yazdıklarımı okuduğumda, kendi serüvenimi, kendi gelişimimi, kendimin yirmi ikisinden otuz dördüne dek başkalaşmasını okuyorum.
Evet, bu bloga başlayan da bendim, ama on iki yılda herkes gibi, "Theseus'un gemisi" gibi, günbegün değiştim. Şimdi hayata bakışım başka, kendime bakışım başka, dolayısıyla yazdıklarım hatta üslubum bile başka; 27 ekim 2021'de başka bir ben olarak yazmaya devam ediyorum. Bu serüveni buradan izleyebilmek, beni mutlu ediyor. Bu kadar az okura yazmamın nedeni de, aslında daima kendim için yazıyor olmam.
Bu blogu on iki yıl okuyan herkese ve burada yazdığım herkese sevgi ve selam.
İnsan gelişir, insan değişir. Değişmeyen ve gelişmeyen insan da insan değil bir makinadır, robottur zaten... Selamlarımı iletiyorum değerli hocam...
YanıtlaSilSağ olun hocam; değişmek, gelişmek, dönüşmek şart herhalde. Selamlar, saygılar.
Sil