Yaralı evleri yıkıyorlar, çünkü ölüm çabucaktı. Bir su akışı kadar yalın, bir bataklık kadar derin ve hiç bir sorumlunun sorumsuzluğunda. Otuzu cuma da, bir pazartesi kadar kırmızıydı oysa. Yaralı evleri yıkıyorlar, çünkü çocuklar öldü. Çoklar öldü ve biraz azaldık. Hiçbir lekesi kalmasa da gölgesi duracaktır o binaların. Herkes susuyor, kimsesiz bir cinâyet kaldı ortada. Çünkü herkes biliyor, gözlerimiz iz dolu. Yazıyla yazması bile zor rakamlar kaldı arkada. Önümüz arkamız, düşümüz hayalimiz enkâz.
Sıradana, insana ve kelimeye selam duran sanal mecmua...