SIRADAN BİR SÜPER KAHRAMAN'IN MACERALARI

bugün de buradayım. şimdi buradayım. nerede olduğumu kendime soruyorum bazen, sormadığım zaman kendimi yitiriyorum. aklım da burada. aklın aydınlık yangını olarak, şimdi ben burada bunu yazıyorum. sabah, sohrab'ın bir şiirini gördüm, ansızın çıktı karşıma, kendimi tutmasam ağlayacaktım. tuttum mu bilmiyorum. pek az şey biliyorum şimdi. evet " şimdi buradayım ", çünkü kendimi bulmalıyım. sonra bir şiir kitabı aldım ve ilk sayfasına karaladım: " Dün güncelerimi okutmuştum, bugün çıplaktım. Aklımı soyunup atmaya hazırdım ve korkuyordum. Hemen her şeyi hem istiyordum, hem de korkuyordum galiba. " dün de buradaydım, ama şimdi bugünü yazıyorum. bugün keder elimi kesiyor sanırım, bugün zaman aklımı kesiyor sanıyorum, ben bugün korkuyorum. bilemek zordur yarını bugünden ve bu yüzden dünün bıçakları üzerine yazıyorum. "şiire eriyorum yüzünün mavi aydınlığında" - yazmıştım bir başka şiir kitabının arkasına, hiç yayınlanmamış bir şiirden bir dizeymi...

Karşımda kendini doldurmayı unutmuş bir sandalye ve ben kendimin yokluğuna bakıyorum. Bir kimse kendi kuyusundan düşünce akşamüstünde, gülerek bakıyor hayaletleri yanında ve karşısında. Kuytuda kalmış ne kadar kelime varsa- işte şurada şu cam bardağın arkasında. Susmak için yazıyorum, kendi hayaletlerinle konuşamıyor insan, insanların arasında. Her kelimenin arkasında bir hikaye, her hikaye kendi yolunu buluyor kendi sokağında. Her akşam kendi yokumu buluyorum, eksikleri insanı tamamlar. Şimdi burada bir şiiri ortasından okuyorum.  “delilik bir çocukluktur aklın bahçesinde oynar en güzel oyununu. * geçmişi yoktur hayalin.”