SIRADAN BİR SÜPER KAHRAMAN'IN MACERALARI

Yine kelimeler istedim, yeni kelimeler verdi: "Bahar, aptal, mavi, kedi." Bir kelime daha istedim, hiç olmazsa beş kelime olsun diye. Beşinci kelimeyi de yazdı: "Kardelen." Kırk beş dakika sonra aşağıdaki minnacık öyküyü yolladım. Veli'nin oğlu Orhan Veli'nin evkaftaki memuriyetini yaktığı bu güzel havalar göğün yüzünde mavi bir muştu şimdi ve ben bir aylak olarak şu sokakta bir aşağı bir yukarı yürüyorum. Beklediğim bir kimse yok. İnsanları beklemeye üşenirim ben. Buna rağmen bir buluşma olduğunda sözleştiğimiz vakitten on beş dakika önce orada olurum, buluşacağım kişi de on beş dakika geç kalır genelde, hiç olmadık yere yarım saati ziyan ederim ömrümden. Pek az insan bu ziyanı hak ettiği için, çok fazla insanla görüşmem. Peki efendim, bu güzel baharda, nevbaharda, bu sokakta kırk beş dakika (belki de bir saat bile olmuştur, emin değilim) bir aşağı bir yukarı ne arıyorum. Babama sorarsanız, akıl arıyorum. Benim aylaklık dediğim şeye o aptallık...

Yüksek lisans dersini beklerken boş vaktim olunca, yine arkadaşımı aradım ve "bana üç-beş kelime yaz" dedim. Beni zorlamasını da rica ettim. Attığı kelimeler şunlardı: "Bayrak, inci, beyaz gül, güvercin, saksı, kahve, arkadaşlık, oyuncak." Yarım saat sonra aşağıda okuyacağınız öykü taslağı diyebileceğim yazıyı yolladım. Şu bayrakları kaç saatte satabilirim? Kaç bayrak vardı ki? Seksen bayrak almıştım, sonradan Nihat abiye denk geldim, yirmi beş de o verdi. Etti yüz beş. İşi çıkmış, bayrakları bize dağıttı ve gitti. Bana, Mehmet'e, Hasan'a, bir de adını bilmediğim o diğer adama. İş dediğini de bilmiyor değilim, ince iş! İnci abla ne zaman çağırsa, o kocaman adam aklını yitirip koşuyor ona. İş güç hak getire! Arkadaşlar ne güne duruyor. Kızamıyorum da. Seviyor çünkü, sahiden seviyor. Gözlerinin içinde seviyor onu, orada bir ışık, bir nem, bir buğu olarak taşıyor çiçek gibi. "Gözümün nuru" ne demekse, işte onu görüyorum İnci abladan bah...

KIRK: bu barikat hep buradaydı, bu sokak biraz çıkmazdı ve en derin kuyuya bir ses verdim, sonra da düştüm İKİ: yalanlar, yalanlar ve bir hakikat, hakikat olduğundan çıplak BEŞ: ikircikli bir beş çocukluğumu çağırıyor, çağrıştırıyor, ölümden korkuyor, ölümü sevmiyor YEDİ: ikinci yenilerin akşamında bir barikatın arkasında denk gelmiştik diyelim, ben şairdim diyelim ve seni hece hece -eğer ölmezsek yaşamak güzel BİR: bu sizin için de doğru değil diye bir ses yankılanıyordu kuyunun en derinine düşerken ÜÇ: kimsesizliği taşıdım ellerimle kendime kaçıncı defa, bir çocuğun yanağında yaşadım SIFIR: ölümden bahsediyordu tarlakuşlarını bilse de bilmese de, inancında inançsızlığında da bir kuşku, bir kuytu arıyordu dünya üzerinde, korkularını sevdim yaralarını tanıdım, bildim ve öpmek istedim. su yüzündeki aksim, aynadaki sesim sandım yanıldım ve yenildim- yanılanlar yenilmeye- yenilenler yanılmaya ve bilincinin altında gayya kuyyularıyla uyuyanlar korkunç uykulara mahkûmdurlar- b...