SIRADAN BİR SÜPER KAHRAMAN'IN MACERALARI

altı günden bir önce bir durduk bir eskidik kahvenin renginden önce bir sessizlik bulutlar yerde grinin kesinliği siyaha çalıyor kör bir keskinlik sonra bulutlar altında bir sofra sarhoşum dur daha dibini görmeliyim gayya kuyusun duraklar durmuyor yerinde gözlerin dudakların rengini okuyabileyim Her cinayetin anası Havva/ akşam oluyor sen üzümü kar ben toprağı ezeyim sonra şafak-âlud bileceğiz rengini dudakların ruhun ve birleşmenin

Herşeyin bildirildiği Adem/ bilirdi birden sonra geleni bilemedi hazzın arkasında duran kederi biledim bıçağımı gölgesinde ikinin sonra âhir zamandı karanlığa sapladım bir aydınlık taşınca gözlerim köreldi yüzüne bakınca Adem'den evveldi yılanın ağzında bir ağız daha ağızın içinde bir yalan/ bilerek yanılan Adem'in yenilgisi seni ölümsüz yapacak eller benimdir beni öldürecek kendi yenilgim

Önce, her sabah, her saniye, gidilen yolların her santimi bir arefe oluyor yeniden. Yenizaman Sonra kendimi yitiriyorum- yılanın ağzında bir ağız daha- bak diyor bakıyorum- bir bütün olarak- aklın aydınlık yangını- Yenizaman Nedensiz izliyorum mâhir ellerini saçlarının aydınlığında yiterken Nefessiz içiyorum masaldan eski sesini ahirî yasakmeyvenin yasakmeyvenin sesidir min-el aşk Yazıyorum. Sonrası hiçbir kitapta yazmayan bir şiir- ben yırtılmış bir şiirin buhaıysam eğer- ellerine bakarken o şiiri ellerimle yazacağım Ben yenidünyanın eski şairlerinden kalacağım- ben yenizamanı senin üzerine yazacağım Yazıyorum. Beni zorla şair yazacaklar-

Körparlak bir istek küstâhlığına karşı, ellerinden başlıyorum susamaya dolanırken saçlarında. Saçlarından başlıyorum bakmaya. Gözlerinde gizlice aranıyorum sonra bir parça aydınlık. Sonra az aşağıda attilâ ilhan dizeleri: "o kızı nerede görsem / aklımı başımdan alır ağzı" Böylece kadeh gölgesinde, gölgende kendimi yitiriyorum, ama bilincim bıçak kadar aydınlık. Sonra kahvenin kararlı karanlığında özdemir asaf dizeleri: "Bir gün, bir an-bir günün bir anında/ Seni sevecek kadar-sana seni anlatsam."