SIRADAN BİR SÜPER KAHRAMAN'IN MACERALARI

Sıradan, mükemmeldir. Bir edebiyatçının değil, hiç yazmayan bir kimsenin ihtiyaç duyduğu ve yazdığı satırlar samimidir. samimi olan, doğal olan, mükemmel'dir. Gözyaşı bulanmış mürekkeptir, yeğ olan, ekmeğe bulanan mürekkepten. Bu satırları bana yazdıran yazı, hiç yazmayanın  gerçek sevgi'den yazdığı, bu yazıdan, bu yazı ise kirli şeyler üzerine yazdığım hırslı onca  yazıdan, yeğdir . Ben'im ekranda gördüklerine benzemeyen, mükemmel olmayan, eksikleri olan, eksikleri yüzünden sıkılan. Renkli ekranın yalanlarından uzak, ama yalansız olmayan. Sensin. Yalın olan, gerçek. Meta olmayan, insan olan, arasında reklamları olmayan bir hayat yaşayan. Ağlarken, doğru cümleleri kuramayacak ve sevdiğini görünce, dili dolanacak olan, biziz. Bu satırların yazılı olduğu tarafta değilim, değilsin, unutma, hayatın olduğu yandasın, Hayalî perdesinde olan suretlerdir.. Televizyon ekranında olan  ise, o mükemmel vücutlar, hep hileli. Şu sokaktaki adam ve sen'sin sıradan olan

Fotoğraf, sözlüğümde, "an'ın lekesi"dir. Sadece bebekler fotoğrafta sahici gülebilir. Fotoğraf, içinde sakladığı kişidir.  Eski bir fotoğraf, uzun bir iç çekiştir. Şimdi görmediğin "eski"den bir kimsenin yeni fotoğrafı ise, hele aniden önüne çıktığında, aniden bastıran kelime oyunu, can cekiştir. Canın çeker, bir kez olsun daha görsem, iki laf olsun söylesem diye. Sussam da, dinlesem diye.